Παράβλεψη περιήγησης
  • 14/06/2019 0 Σχόλια
    ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

    Το καλοκαίρι είναι η εποχή των διακοπών. Τα σχολεία κλείνουν και οι εργαζόμενοι παίρνουν  τις  άδειες  τους . Όλοι θέλουν να χαρούν τη φύση και προπάντων τη  θάλασσα. Η επαφή με τη θάλασσα εκτός  από απόλαυση αποτελεί και υγιεινή άσκηση. Με το κολύμπι γυμνάζεται και αναζωογονείται  όλο το σώμα. Χρειάζεται όμως προσοχή γιατί δεν λείπουν οι κίνδυνοι. «Ουδέν καλόν αμιγές κακού». Γι΄ αυτό όλοι  μας , ανεξαρτήτου ηλικίας , εφόσον είμαστε  υγιείς, μπορούμε  μεν να κολυμπάμε  και να απολαμβάνουμε  τη θάλασσα, πρέπει όμως να τηρούμε  ορισμένους βασικούς κανόνες  προστασίας.

              Πρώτον, δεν μπαίνουμε στη θάλασσα πριν περάσουν τουλάχιστον τρείς ώρες μετά από ένα κύριο γεύμα. Διαφορετικά, με την  ανακατανομή του αίματος, αφενός  για την  επίτευξη της  λειτουργίας της πέψης, αφετέρου με την μυϊκή  άσκηση με το κολύμπι, κουράζεται η καρδιά, αυξάνουν οι σφίξεις, ενδεχόμενα μειώνεται  πολύ η αρτηριακή πίεση,  έχουμε ζάλη ή  λιποθυμία και επομένως  υπάρχει κίνδυνος πνιγμού.

              Δεύτερον, αποφεύγουμε την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο. Εκτός από τις δερματικές βλάβες λόγω της  ηλιακής ακτινοβολίας, έχουμε αγγειοδιαστολή, έντονη εφίδρωση με πιθανή αφυδάτωση και  πτώση της αρτηριακής πίεσης με επακόλουθη ζάλη ή  λιποθυμία. Επίσης έχουμε διαταραχή της θερμορύθμισης με κίνδυνο θερμοπληξίας. Ο κίνδυνος θερμοπληξίας αυξάνεται σε συνθήκες με  πολύ υψηλή θερμοκρασία, αυξημένη  υγρασία  και  άπνοια.

              Τρίτον, αποφεύγουμε την υπέρμετρη παραμονή μέσα στη θάλασσα. Η φυσιολογική θερμοκρασία που έχει το σώμα μας είναι περίπου 37C0 , ενώ η θάλασσα το καλοκαίρι περίπου 20C0  ή και λιγότερο. Όπως γνωρίζουμε από τη Φυσική, η θερμότητα μεταφέρεται από ένα θερμό σώμα στο ψυχρότερο, όταν αυτά έλθουν σε επαφή,  επομένως στην περίπτωσή μας, όταν βρεθούμε στη θάλασσα, έχουμε συνεχή απώλεια θερμίδων προς το νερό. Επίσης, όσο μεγαλύτερη η διαφορά θερμοκρασίας, τόσο μεγαλύτερη η απώλεια ενέργειας-θερμότητας. Η παρατεταμένη λοιπόν παραμονή  στη θάλασσα εξαντλεί την ενέργεια μας. Αν μάλιστα βρεθούμε μακριά από την ακτή, υπάρχει κίνδυνος να δυσκολευτούμε να επιστρέψομε και να κινδυνεύσομε να πνιγούμε. Κατά ένα  μνημονοτεχνικό κανόνα, ο χρόνος παραμονής στη θάλασσα  σε λεπτά της ώρας πρέπει να είναι ίσος με τη θερμοκρασία του νερού. Για παράδειγμα, μένουμε  20 λεπτά στη θάλασσα, όταν η θερμοκρασία είναι 20 βαθμοί της κλίμακας κελσίου.

              Τέταρτον, απαγορεύεται η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών πριν την κολύμβηση. Ο λουόμενος μπορεί εύκολα να χάσει τον προσανατολισμό και την  ικανότητα του να αξιολογήσει και να αποφύγει  ενδεχόμενους κινδύνους. Άλλωστε η κατανάλωση αλκοόλ προκαλεί αγγειοδιαστολή και  επομένως πιθανή πτώση της αρτηριακής πίεσης, με συνέπεια ζάλη και λιποθυμία.

              Η τήρηση των ανωτέρω κανόνων προστασίας αφορά κατά μείζονα λόγο τους καρδιοπαθείς και όσους έχουν παράγοντες κινδύνου για μελλοντική καρδιοπάθεια.

              Α) Υπερτασικοί ασθενείς.

              Οι υπερτασικοί ασθενείς που έχουν ρυθμίσει την πίεση τους επιτρέπεται  να κολυμπούν ελεύθερα, λαμβάνοντας μόνο τις αναγκαίες προφυλάξεις που ισχύουν για τον γενικό πληθυσμό. Στην περίπτωση που η πίεση τους παραμένει υψηλή παρά την φαρμακευτική αγωγή, η απότομη είσοδος τους στη θάλασσα προκαλεί περαιτέρω αύξηση αυτής, μέσω περιφερικής αγγειοσυστολής. Για παράδειγμα εάν πριν το μπάνιο η αρτηριακή πίεση είναι 160mmHg  με την απότομη είσοδο στη θάλασσα μπορεί να γίνει 190mmHg. Γι΄αυτό πρέπει να προχωρούν  όρθιοι χωρίς βιασύνη, βρέχοντας  πρώτα τα  άκρα, τη ράχη και την κοιλιακή χώρα. Έτσι ο οργανισμός προσαρμόζεται καλύτερα στο υγρό στοιχείο και μια πιθανή αύξηση της  πίεσης με την είσοδο στη θάλασσα διορθώνεται ευκολότερα.

              Υπάρχει και μια άλλη περίπτωση, εκείνη των υπερτασικών ασθενών με  χαμηλή  πίεση το καλοκαίρι.  Σε αυτό συμβάλλουν τα αγγειοδιασταλτικά αντιυπερτασικά  φάρμακα  που πιθανά λαμβάνουν και η επιπρόσθετη αγγειοδιαστολή από τη ζέστη. Οι ασθενείς αυτοί προτού σκεφτούν τη θάλασσα και το κολύμπι,  πρέπει προηγουμένως  να επισκέπτονται το γιατρό τους, για ρύθμιση και πιθανή μείωση της φαρμακευτικής τους αγωγής, ώστε η πίεση τους να ανέβει και να σταθεροποιηθεί  στη τιμή των 120-130 mmHg.

              Β) Διαβητικοί ασθενείς.

              Οι διαβητικοί ασθενείς που είναι ρυθμισμένοι  είτε με χάπια είτε με ινσουλίνη, δεν δεσμεύονται για συνηθισμένες δραστηριότητες , εκδρομές ή κολύμπι. Επειδή κατά την  καλοκαιρινή  περίοδο καταναλώνονται μεγάλες  ποσότητες αλκοολούχων ποτών και αναψυκτικών οι διαβητικοί πρέπει να γνωρίζουν τα εξής:

              Η κατανάλωση οινοπνεύματος επιτρέπεται σε πολύ μικρές ποσότητες και εφόσον   ο διαβήτης  είναι ρυθμισμένος. Το αλκοόλ πρέπει να λαμβάνεται κατά  τη διάρκεια  γεύματος καθώς μπορεί να προκαλέσει μείωση του σακχάρου έως και 12 ώρες μετά την κατανάλωση. Συνιστάται μάλιστα η μέτρηση του σακχάρου προ, κατά την διάρκεια και μετά τη λήψη αλκοόλ.   Συγκεκριμένα επιτρέπονται  ένα, το πολύ δύο ποτά ημερησίως.  Ένα ποτό  θεωρείται για παράδειγμα, μία μπίρα (350ml-12 gr υδατάνθρακες ),ένα ποτήρι κόκκινο κρασί (150 ml-5gr υδατάνθρακες ),ένα ποτήρι λευκό κρασί (150ml-0 gr υδατάνθρακες ).

              Σε περίπτωση που ένας διαβητικός πιεί μεγάλη ποσότητα αλκοόλ και μάλιστα νηστικός ,εάν παίρνει δισκία που προκαλούν έκκριση ινσουλίνης ή ρυθμίζεται με  ινσουλίνη ,υπάρχει κίνδυνος υπογλυκαιμίας  με αποτέλεσμα, διάσπαση συγκέντρωσης και αδυναμία αντιμετώπισης πιθανών κινδύνων. Γι΄αυτό δεν πρέπει να μπει στη θάλασσα  για τουλάχιστον 6 - 12 ώρες μετά. Σε αντίθετη περίπτωση, πρέπει να πάρει γεύμα με υδατάνθρακες και να μειώσει τη επόμενη δόση ινσουλίνης κατά 2-3 μονάδες.

              Η κατανάλωση αλκοόλ δεν επιτρέπεται σε διαβητικούς πού πάσχουν από διαβητική νευροπάθεια. Το αλκοόλ αυξάνει τον πόνο και επιδεινώνει τις βλάβες.

              Όσον αφορά στα αναψυκτικά, επιτρέπονται ελεύθερα, όταν είναι τύπου light π.χ. Coca-cola light, coca –cola zero, sprite zero κ.λπ. Φυσικά το καλύτερο ποτό για αναπλήρωση υγρών  παραμένει το νερό.

              Γ) Στεφανιαίοι ασθενείς.

              Εάν είναι ασυμπτωματικοί στη συνήθη δραστηριότητα  και η καρδιά λειτουργεί ικανοποιητικά σαν αντλία, ακόμη και αν υπάρχει ιστορικό εμφράγματος μυοκαρδίου, εγχείρηση στεφανιαίων αγγείων (bay-pass ), ή αγγειοπλαστική (μπαλονάκι), επιτρέπεται κάθε συνήθης δραστηριότητα η αναψυχή , επομένως  και το κολύμπι.

              Για να είμαστε σίγουροι  για την ασφάλεια του ανωτέρω στεφανιαίου  ασθενή, τον υποβάλυμε σε υπερηχογράφημα  καρδιάς  για την εκτίμηση της συστολικής  λειτουργίας του μυοκαρδίου, σε δοκιμασία κόπωσης ή σε ανάλογη εξέταση ανίχνευσης ισχαιμίας (σπινθηρογράφημα μυοκαρδίου,δυναμική υπερηχογραφία ), στην περίπτωση πού έχει  να ελεγχθεί πολύ καιρό από την επέμβαση του ή αναφέρει άτυπα προκάρδια άλγη ή έχει αρρύθμιστους πολλούς από τους  παράγοντες κινδύνου. Η δοκιμασία κόπωσης μας δίδει επίσης την πληροφορία για το μέγεθος της προσπάθειας που μπορεί να καταβάλει  ακίνδυνα ο  ασθενής . Γενικά η ένταση της άσκησης πρέπει να φθάνει περίπου στο 60 - 85% της μέγιστης συχνότητας κατά τη δοκιμασία κόπωσης ή σε συχνότητα τουλάχιστον κατά 10 σφίξεις μικρότερη από την συχνότητα που προκαλεί στον ασθενή συμπτώματα. Για παράδειγμα  εάν η μέγιστη συχνότητα κατά τη δοκιμασία μιας φυσιολογικής κόπωσης ήταν 140 σφίξεις, η επιτρεπόμενη καρδιακή  συχνότητα κυμαίνεται από 85-120 σφύξεις 3-5 φορές την εβδομάδα για 20-60 λεπτά της ώρας.

              Εάν ο ασθενής πονάει με τυπική στηθάγχη και μάλιστα σε ηρεμία ή  στην ελάχιστη προσπάθεια, τότε πρέπει πρώτα  να εισαχθεί στο Νοσοκομείο και να θεραπευθεί, γιατί πάσχει από ασταθή στηθάγχη. Κάθε άλλη δραστηριότητα,  ή η επίσκεψη του στη θάλασσα είναι επικίνδυνη για τη ζωή του.

              Εάν ο ασθενής  αναφέρει  στηθαγχικό πόνο  μετά από μεγάλη προσπάθεια, τότε έχει σταθερή στηθάγχη και δεν κινδυνεύει σημαντικά στη μέτρια καθημερινή του δραστηριότητα, αρκεί να λαμβάνει πιστά τη φαρμακευτική του αγωγή.

              Μπορεί να πάει για κολύμπι με συνεσταλμένες δραστηριότητες, κολυμπώντας  κοντά στην ακτή, με συντροφιά για ώρα ανάγκης και φυσικά όχι μακροβούτια, ψαροντούφεκο ή θαλάσσια σπορ.

              Δ) Ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια.

              Οι ασθενείς της κατηγορίας αυτής έχουν «κουρασμένη» καρδιά και δεν αντέχουν στη μεγάλη προσπάθεια. Το πιο συχνό αίτιο της πάθησης τους είναι ένα παλιό έμφραγμα  μυοκαρδίου ενώ οι βαλβιδοπάθειες και η αρτηριακή πίεση αποτελούν επίσης συχνά αίτια καρδιακής ανεπάρκειας . Άλλα λιγότερο συχνά αίτια  χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας  είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, οι μυοκαρδιοπάθειες και οι μυοκαρδίτιδες.

              Τα κύρια συμπτώματα τους είναι η δύσπνοια (επειδή το αίμα δεν προωθείται αρκετά από την καρδιά και συσσωρεύεται στους πνεύμονες) και η εύκολη κόπωση (επειδή δεν αρδεύονται ικανοποιητικά με αίμα οι περιφερικοί ιστοί ).

              Από άποψη σοβαρότητας η λειτουργική αδυναμία της καρδιάς να αντιμετωπίσει τις ανάγκες αιμάτωσης των περιφερικών ιστών, διακρίνεται σε τέσσερεις κατηγορίες.

              Οι δύο πρώτες  είναι ήπιες, ενώ  οι δύο επόμενες   είναι σοβαρές. Συγκεκριμένα, στη 1η κατηγορία δεν έχουμε συμπτώματα (δύσπνοια , εύκολη κόπωση) στη συνηθισμένη δραστηριότητα. Στη 2η κατηγορία ,έχουμε συμπτώματα στη συνήθη δραστηριότητα, αλλά οι ασθενείς τα βγάζουν  πέρα. Έχουν δηλαδή, μικρό μόνο περιορισμό  της φυσικής τους προσπάθειας. Στη 3η κατηγορία  έχουμε συμπτώματα σε δραστηριότητα ακόμη μικρότερη της συνηθισμένης . Υπάρχει μεγάλος περιορισμός των δραστηριοτήτων . Τουλάχιστον όμως δεν υπάρχουν συμπτώματα σε ηρεμία. Στη 4η κατηγορία τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Υπάρχουν συμπτώματα ακόμη και στην ηρεμία και μεγάλος περιορισμός της  φυσικής δραστηριότητας.

              Εύκολα συμπεραίνει κανείς από τα ανωτέρω, ότι στους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, εκτός του ότι όπως είναι γνωστό μειώνεται το προσδόκιμο επιβίωσης, βλάπτεται και η ποιότητα της ζωής τους.

              Στη προκείμενη περίπτωση, τίθεται το ερώτημα εάν οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια μπορούν  να πάνε διακοπές και να απολαύσουν τη ζωή το καλοκαίρι. Η απάντηση εξαρτάται από την κατηγορία της καρδιακής τους ανεπάρκειας, στην οποία κατατάσσονται. Στις δύο πρώτες κατηγορίες δεν υπάρχει ουσιαστικός περιορισμός, ενώ όμως στις  δυο τελευταίες   υπάρχουν βασικοί περιορισμοί. Πρέπει βέβαια να διαχωρίσουμε τις διακοπές,  ανάλογα με τις δραστηριότητες  στις οποίες  επιθυμούμε να επιδοθούμε  κατά τη διάρκεια αυτών.  Άλλη έννοια έχουν οι διακοπές με απλή αλλαγή του χώρου διαβίωσης και άλλη όταν συνδυάζονται με έντονη δραστηριότητα π.χ. ορειβασία ,κολύμπι. Εννοείται ότι στη 4η κατηγορία καρδιακής ανεπάρκειας δεν επιτρέπονται τέτοιες δραστηριότητες.

              Γενικά, στα δύο τελευταία στάδια καρδιακής ανεπάρκειας, οι θερινές  διακοπές έχουν τους εξής περιορισμούς:.

              Α) Ο ασθενής να μην έχει νοσηλευτεί  πρόσφατα με καρδιακή κάμψη ή  να έχει αναρρώσει ομαλά επί τρεις εβδομάδες τουλάχιστον μετά την έξοδο του από το νοσοκομείο.

              Β) Πριν αλλάξει τόπο διαμονής, να επισκεφθεί τον γιατρό του, για κλινική εξέταση και πιθανή τροποποίηση της φαρμακευτικής του αγωγής. Ενδεχόμενα,  να χρειάζεται μείωση των αγγειοδιασταλτικών φαρμάκων και κυρίως των διουρητικών. Όπως αναφέρθηκε και πρωτύτερα η  ζέστη μπορεί να προκαλέσει αγγειοδιαστολή ,εφίδρωση ή αφυδάτωση .

              Γ) Ο τόπος διαμονής παραθερισμού, να  βρίσκεται κοντά ή τουλάχιστον να έχει εύκολη πρόσβαση σε Νοσοκομείο. Μην αποκλεισθεί, για παράδειγμα, σε ένα μικρό νησί ή κάπου όπου η μετακίνηση του να είναι δύσκολη. Σημειώνεται ότι όσοι έχουν σοβαρού βαθμού καρδιακή ανεπάρκεια έχουν μεγάλη νοσηρότητα και χρειάζονται συχνά νοσηλεία σε νοσοκομείο.

              Δ) Στον τόπο προορισμού τους να δραστηριοποιούνται σε λογικά πλαίσια,  μέχρι του σημείου που δεν εκδηλώνουν δύσπνοια. Η αντίληψη «να κουράσω τη καρδιά για να τη δυναμώσω» και μάλιστα χωρίς  ιατρική  επιτήρηση, είναι άκρως επικίνδυνη.

              Ε) Χρειάζεται αποφυγή παρατεταμένης έκθεσης στον ήλιο και τη θάλασσα, το κολύμπι να γίνεται σε ρηχά νερά και ανάλογα με την αντοχή του ασθενούς. Καλύτερα το πρωί ή το απόγευμα και ποτέ το μεσημέρι. Εδώ επαναλαμβάνεται η σύσταση να αποφεύγουν το κολύμπι και την έκθεση στον ήλιο  οι καρδιοπαθείς με καρδιακή ανεπάρκεια 4ης κατηγορίας.

              ΣΤ) Από άποψη διατροφικών συνηθειών, απαγορεύονται τα αλκοολούχα ποτά, λόγω της γνωστής αγγειοδιαστολής και επειδή αποδυναμώνουν την καρδιά (αρνητική δράση στη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου). Επίσης αποφεύγονται, οι αλμυροί μεζέδες, καθώς προκαλούν κατακράτηση υγρών και επακόλουθη απορρύθμιση της καρδιακής ανεπάρκειας, και  τα ογκώδη («βαριά»)  και μάλιστα βραδινά γεύματα.

              Χρειάζεται  λοιπόν ιδιαίτερη προσοχή κατά τις θερινές διακοπές από τους ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια. Οι δραστηριότητες τους πρέπει να είναι με μέτρο, γιατί  μια πολύ κουρασμένη καρδιά μπορεί εύκολα να τους προδώσει.

                 Οι ανωτέρω οδηγίες είναι γενικές,  ο κάθε ασθενής, όμως, αποτελεί εξατομικευμένη  περίπτωση και ο καλύτερος σύμβουλος του παραμένει ο θεράπων ιατρός.



    Διαβάστε περισσότερα
  • 29/03/2018 0 Σχόλια
    ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΟΡΤΙΚΗΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ
    Οι παθήσεις της αορτικής βαλβίδας εμποδίζουν τη ροή του αίματος από την αριστερή κοιλία προς την αορτή και το υπόλοιπο σώμα. Οι παθήσεις αυτές διακρίνονται σε συγγενείς (το άτομο γεννήθηκε με αυτές) ή σε επίκτητες. Η αορτική βαλβίδα μπορεί να εμφανίζει στένωση, γεγονός που συνεπάγεται τη μειωμένη ροή αίματος προς την αορτή ή να εμφανίζει ανεπάρκεια που έχει ως συνέπεια την παλίνδρομη ροή του αίματος προς την αριστερή κοιλία.

    Στένωση αορτικής βαλβίδας

    Η στένωση αορτικής βαλβίδας εμποδίζει τη βαλβίδα από το να ανοίγει πλήρως, κι έχει ως αποτέλεσμα να στέλνεται μειωμένη ποσότητα αίματος στο υπόλοιπο σώμα. Η καρδιά εργάζεται εντατικότερα, οδηγώντας σταδιακά σε εξασθένιση του καρδιακού μυός. Σε περίπτωση σοβαρού βαθμού στένωσης, απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση.

    Εμφανίζονται συμπτώματα όπως:
    ● Στηθάγχη (πόνος στο στήθος) ή σφίξιμο στο στήθος
    ● Ζαλάδα ή λιποθυμία (συγκοπτικά επεισόδια)
    ● Δύσπνοια, κόπωση, περιοδικά ή κατά την προσπάθεια
    ● Αρρυθμία

    Η στένωση της αορτικής βαλβίδας μπορεί να οδηγήσει στην καρδιακή ανεπάρκεια. Η στένωση της αορτικής βαλβίδας μπορεί να μην δώσει συμπτώματα αμέσως. Συνήθως ανακαλύπτει κάποιος το πρόβλημα κατά τη διάρκεια εξέτασης ρουτίνας, όταν ο ιατρός διαγνώσκει ένα φύσημα. Το φύσημα μπορεί να προϋπάρχει των συμπτωμάτων ή της στένωσης.

    Αιτίες εμφάνισης
    Αιτίες της στένωσης μπορεί να είναι:

    ● Συγγενής καρδιοπάθεια. Η αορτική βαλβίδα αποτελείται από τρεις τριγωνικές πτυχές. Υπάρχουν παιδιά που γεννιούνται με μονόφυλλη, άλλα με δίφυλλη ή και με τετράφυλλη αορτική βαλβίδα. Στην ενήλικη ζωή, η βαλβίδα μπορεί να παρουσιάσει στένωση ή διαρροή αίματος και να χρειαστεί επιδιόρθωση ή αντικατάσταση. Για το λόγο αυτό, θα πρέπει να υπάρχει τακτική αξιολόγηση από ιατρό.
    ● Ασβεστοποίηση της βαλβίδας. Με την πάροδο της ηλικίας, οι βαλβίδες της καρδιάς μπορεί να ασβεστοποιηθούν. Σε κάποιους ασθενείς, ειδικά εκείνους που παρουσιάζουν συγγενή καρδιοπάθεια, η εναπόθεση ασβεστίου σκληραίνει τις πτυχές της βαλβίδας.
    ● Ρευματικός πυρετός

    Παράγοντες Κινδύνου

    Η στένωση της αορτικής βαλβίδας δεν μπορεί να προβλεφθεί. Ακολουθούν κάποιοι παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν στην εμφάνισή της:

    ● Δίφυλλη αορτική βαλβίδα
    ● Ηλικία
    ● Εμφάνιση ρευματικού πυρετού
    ● Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια

    Παράγοντες κινδύνου που προκαλούν στένωση της αορτικής βαλβίδας φαίνεται ότι είναι ίδιοι με εκείνους που προκαλούν αθηροσκλήρωση: υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη, διαβήτης τύπου 2 και κάπνισμα

    Θεραπεία

    Η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή βοηθά στη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων, αλλά δεν θεραπεύει το πρόβλημα. Αποτελεσματική αντιμετώπιση σοβαρά στενωμένης αορτικής βαλβίδας γίνεται χειρουργικά με επιδιόρθωση ή αντικατάσταση της βαλβίδας.

    Αντικατάσταση αορτικής βαλβίδας

    Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός αφαιρεί τη στενωμένη βαλβίδα και την αντικαθιστά με μεταλλική ή βιολογική βαλβίδα. Οι μεταλλικές βαλβίδες έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, όμως η χρήση τους προϋποθέτει τη λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων από τον ασθενή εφ’ όρου ζωής. Οι βιολογικές βαλβίδες μπορεί να είναι χοιρινές, βόειες ή ανθρώπινες, έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής αλλά δεν απαιτείται αντιπηκτική αγωγή.

    Χειρουργική διόρθωση στένωσης αορτικής βαλβίδας

    Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χειρουργική διόρθωση της αορτικής βαλβίδας ενδείκνυται σε σχέση με τη βαλβιδοπλαστική με μπαλόνι, όπως π.χ. σε περιπτώσεις βρεφών που οι πτυχές της βαλβίδας είναι ενοποιημένες. Ο χειρουργός διορθώνει τη βαλβίδα, μειώνει τη στένωση και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος.

    Άλλες μη χειρουργικές τεχνικές (Σύνδεση)

    Βαλβιδοπλαστική με μπαλόνι
    Η τεχνική αυτή πραγματοποιείται στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο. Ο επεμβατικός καρδιολόγος εισάγει τον καθετήρα από το πόδι. Όταν ο καθετήρας φθάσει στην αορτική βαλβίδα, ο ιατρός φουσκώνει το μπαλόνι που βρίσκεται στην άκρη του καθετήρα και ανοίγει τη βαλβίδα. Στη συνέχεια, αφαιρείται ο καθετήρας. Η τεχνική αυτή είναι πιο αποτελεσματική στα βρέφη και στα παιδιά. Στους ενήλικες, συνήθως παρουσιάζεται επαναστένωση και γι’ αυτό είναι περισσότερο προτιμητέα η χειρουργική αντιμετώπιση. Εξαίρεση αποτελούν οι ασθενείς που δεν μπορούν να χειρουργηθούν λόγω αυξημένου ή απαγορευτικού εγχειρητικού κινδύνου στο πλαίσιο παρηγορικής θεραπείας

    Διακαθετηριακή εμφύτευση αορτικής βαλβίδας, συνήθως με πρόσβαση από την αρτηρία του Ποδιού, πραγματοποιείται από τους Καρδιολόγους στο αιμοδυναμικό εργαστήριο ή σπανιότερα από τους χειρουργούς μέσω μικρής τομής στο θώρακα με τη συνδρομή των καρδιολόγων, στο αιμοδυναμικό εργαστήριο ή σε υβριδική χειρουργική αίθουσα.

    Οι χειρουργικές παρεμβάσεις αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά το πρόβλημα της στένωσης της αορτικής βαλβίδας. Ο ασθενής, όμως, θα πρέπει να επισκέπτεται τακτικά τον ιατρό του, καθώς μπορεί να εμφανιστούν αρρυθμίες, οι οποίες ρυθμίζονται κατάλληλα. Επίσης, στην περίπτωση αντικατάστασης της αορτικής βαλβίδας, ο ασθενής θα πρέπει να λαμβάνει αντιβίωση πριν υποβληθεί σε οδοντιατρική ή άλλη ιατρική επεμβατική πράξη με στόχο την προστασία από την ενδοκαρδίτιδα.

    Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε την αορτική βαλβίδα από το να παρουσιάσει στένωση;

    ● Προστασία από τον ρευματικό πυρετό. Όταν πονά ο λαιμός σας, θα πρέπει να απευθύνεστε στον ιατρό που θα σας δώσει την κατάλληλη αγωγή.
    ● Ελέγχουμε το βάρος, την αρτηριακή πίεση και την υψηλή χοληστερίνη.
    ● Φροντίζουμε τα δόντια και τα ούλα μας, καθώς φαίνεται να υπάρχει σχέση μεταξύ της ουλίτιδας και της ενδοκαρδίτιδας.

    Στένωση αορτικής βαλβίδας και εγκυμοσύνη

    Αν είστε γυναίκα με ανεπάρκεια αορτικής βαλβίδας και σκέφτεστε να αποκτήσετε παιδί, θα πρέπει να συμβουλευθείτε τον ιατρό σας. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά τον τοκετό, αλλά και στη λοχεία θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία του καρδιολόγου και του γυναικολόγου σας.

    Ανεπάρκεια αορτικής βαλβίδας

    Όταν υπάρχει ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας, τότε η βαλβίδα δεν κλείνει καλά. Στην περίπτωση αυτή, ποσότητα αίματος που έχει κατευθυνθεί προς τον αορτή, επιστρέφει στην αριστερή κοιλία. Η διαρροή πιθανώς να εμποδίζει την καρδιά από το προωθεί επαρκή ποσότητα αίματος προς το σώμα, με αποτέλεσμα ο ασθενής να έχει αίσθηση κούρασης και πρόβλημα στην αναπνοή.

    Η ανεπάρκεια μπορεί να εμφανιστεί ξαφνικά ή να επιδεινώνεται σταδιακά. Σε μεγάλου βαθμού ανεπάρκεια, απαιτείται η διόρθωση ή αντικατάσταση της βαλβίδας χειρουργικά.

    Συχνά, άτομα με ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας, η οποία επιδεινώνεται σταδιακά, δεν γνωρίζουν ότι έχουν πρόβλημα, καθώς η καρδιά ανταπεξέρχεται. Όμως, όταν ο βαθμός ανεπάρκειας επιδεινωθεί, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως:

    • Κούραση και αδυναμία, ειδικά όταν αυξάνεται η σωματική δραστηριότητα
    • Δύσπνοια κατά την προσπάθεια ή όταν ο ασθενής βρίσκεται σε ύπτια θέση
    • Οίδημα κάτω άκρων
    • Στηθάγχη (πόνος στο στήθος) ή σφίξιμο στο στήθος που πιθανώς να αυξάνεται κατά την προσπάθεια
    • Ζαλάδα ή λιποθυμία
    • Αρρυθμία
    • Φύσημα

    Αιτίες εμφάνισης της ανεπάρκειας της αορτικής βαλβίδας

    ● Συγγενής καρδιοπάθεια. Ένας ασθενής μπορεί να έχει γεννηθεί με δίφυλλη ή ψευδοδίφυλλη αορτική βαλβίδα. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης ανεπάρκειας της αορτικής βαλβίδας κάποια στιγμή στη ζωή του ατόμου.
    ● Ενδοκαρδίτιδα. Η βαλβίδα μπορεί να επηρεαστεί από την εμφάνιση ενδοκαρδίτιδας, που είναι λοίμωξη της ενδοκαρδίου.
    ● Ρευματικός πυρετός
    ● Ύπαρξη νοσημάτων, όπως το σύνδρομο Marfan κ.ά.
    ● Τραυματισμός, π.χ. σε τροχαίο ατύχημα.
    ● Υπέρταση. Η υψηλή πίεση επηρεάζει τη ρίζα της αορτής και κατά συνέπεια τον τρόπο λειτουργίας της βαλβίδας.
    ● Ηλικία

    Η σοβαρού βαθμού ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας μπορεί να οδηγήσει στην καρδιακή ανεπάρκεια.

    Η θεραπεία της ανεπάρκειας της αορτικής βαλβίδας

    Η θεραπεία εξαρτάται από το βαθμό της ανεπάρκειας, τα συμπτώματα που παρουσιάζονται και από το πόσο έχει επηρεαστεί η καρδιακή λειτουργία.

    Κάποιοι ασθενείς με χαμηλού βαθμού ανεπάρκεια θα πρέπει να παρακολουθούνται συστηματικά από τον ιατρό, ο οποίος θα τους ενημερώσει για τη συχνότητα των εξετάσεων.

    Η αντιμετώπιση του προβλήματος χειρουργικά μπορεί να γίνει ακόμη και σε ασθενείς που δεν παρουσιάζουν έντονα προβλήματα, καθώς η καρδιά βρίσκεται σε καλή κατάσταση, αλλά η επέμβαση θα αποτρέψει την εμφάνιση της καρδιακής ανεπάρκειας.

    Επέμβαση επιδιόρθωσης της αορτικής βαλβίδας

    Σκοπός της επέμβασης είναι η διατήρηση της βαλβίδας του ασθενή και η βελτίωση της λειτουργικότητάς της. Η επέμβαση βαλβιδοπλαστικής περιορίζει την κίνηση του αίματος πίσω στην αριστερή κοιλία.

    Επέμβαση αντικατάστασης της αορτικής βαλβίδας

    Η αορτική βαλβίδα του ασθενούς αντικαθίσταται με μεταλλική ή βιολογική βαλβίδα. Οι μεταλλικές βαλβίδες έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, όμως η χρήση τους προϋποθέτει τη λήψη αντιθρομβωτικών φαρμάκων από τον ασθενή εφ’ όρου ζωής. Οι βιολογικές βαλβίδες μπορεί να είναι χοιρινές, βόειες ή ανθρώπινες κι έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής.

    Ανεπάρκεια αορτικής βαλβίδας και εγκυμοσύνη

    Αν είστε γυναίκα με ανεπάρκεια αορτικής βαλβίδας και σκέφτεστε να αποκτήσετε παιδί, θα πρέπει να συμβουλευθείτε τον ιατρό σας. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά τον τοκετό, αλλά και στη λοχεία θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία του καρδιολόγου και του γυναικολόγου σας.


    πηγή: http://www.onasseio.gr
    Διαβάστε περισσότερα
  • 29/03/2018 0 Σχόλια
    ΑΝΕΥΡΥΣΜΑ ΘΩΡΑΚΙΚΗΣ ΑΟΡΤΗΣ (περιλαμβάνει αορτικό τόξο & κατιούσα αορτή)
    Η θωρακική αορτή είναι ένα σημαντικό και μεγάλο αγγείο μέσω του οποίου διοχετεύεται αίμα από την καρδιά προς το σώμα. Το ανεύρυσμα δεν είναι τίποτε άλλο από διόγκωση του τοιχώματος της αορτής που μπορεί να ραγεί ή να χωριστεί στα δύο (διαχωρισμός) και να οδηγήσει σε μοιραία για τη ζωή αιμορραγία. Ανάλογα με το σημείο και το μέγεθος, ο ιατρός μπορεί να συστήσει τη συντηρητική αγωγή, δηλαδή την παρακολούθηση του ανευρύσματος με διαγνωστικές απεικονιστικές εξετάσεις, ειδικά αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό για την εμφάνιση ανευρύσματος, κάποιο σύνδρομο γενετικό ή δίφυλλη αορτική βαλβίδα (αντί της κανονικά τρίφυλλης). Διαφορετικά, μπορεί να συστήσει τη χειρουργική αντιμετώπισή του.

    Στους περισσότερους ασθενείς ο εντοπισμός του ανευρύσματος αποτελεί τυχαίο εύρημα, καθώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν υπάρχουν συμπτώματα. Όμως, σε κάποιες περιπτώσεις ασθενών που το μέγεθος του ανευρύσματος μεγαλώνει, μπορεί να υπάρχουν ένα ή περισσότερα από τα εξής συμπτώματα: πόνος στο στήθος ή στην πλάτη, ευαισθησία στο στήθος κατά την πίεση, βήχας, δύσπνοια, βραχνάδα φωνής. Αν το ανεύρυσμα ραγεί ή αν υπάρξει διαχωρισμός, τα συμπτώματα είναι: έντονος, οξύς πόνος ψηλά στην πλάτη που κατεβαίνει προς τα κάτω, πόνος στο στήθος, στη σιαγώνα, στο λαιμό ή στα χέρια και δυσκολία στην αναπνοή. Η άμεση μεταφορά του ασθενούς στο Νοσοκομείο είναι σωτήρια για τη ζωή.

    Αιτίες εμφάνισης του ανευρύσματος είναι η αθηροσκλήρωση, συνήθως σε μεγαλύτερους στην ηλικία ανθρώπους, η γενετική προδιάθεση όπως σε άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο Marfan, οικογενείς (εμφάνιση σε μέλη συγγενικά οικογένειας) αρτηρίτιδες, η ύπαρξη δίφυλλης αορτικής βαλβίδας, λοίμωξη που δεν αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά ή τραυματισμός.

    Οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση του ανευρύσματος είναι η ηλικία, το κάπνισμα, η υψηλή αρτηριακή πίεση, η αθηροσκλήρωση, το οικογενειακό ιστορικό και η ύπαρξη συνδρόμων, όπως το σύνδρομο Marfan κ.ά.

    Η πιο σημαντική επιπλοκή ενός ανευρύσματος είναι η ρήξη. Όσο μεγαλύτερο το ανεύρυσμα, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος για ρήξη. Αν κάποιος έχει ρήξη ανευρύσματος, τα συμπτώματα είναι ξαφνικός, έντονος πόνος στο στήθος ή την πλάτη, δυσκολία στην αναπνοή, δύσπνοια, χαμηλή πίεση, απώλεια συνείδησης, δυσκολία στην κατάποση, συμπτώματα παρόμοια με αυτά του εγκεφαλικού επεισοδίου, όπως αδυναμία, παράλυση, δυσκολία στην ομιλία. Άλλη μία επιπλοκή του ανευρύσματος είναι η δημιουργία θρόμβου που και αυτός με τη σειρά του μπορεί να δημιουργήσει επιπλοκές αν αποκολληθεί από την περιοχή του ανευρύσματος και μεταφερθεί σε κάποιο άλλο σημείο του σώματος μέσω της κυκλοφορίας του αίματος.

    Όπως ήδη αναφέραμε, ανάλογα με το μέγεθος του ανευρύσματος, ο ιατρός θα αποφασίσει αν θα το παρακολουθεί ή αν θα προχωρήσει στη χειρουργική αντιμετώπιση. Η παρακολούθηση του ανευρύσματος γίνεται με τη διενέργεια υπερήχου, αξονικής ή μαγνητικής τομογραφίας εντός εξαμήνου από τη στιγμή που γίνει η διάγνωση. Στη συνέχεια και ανάλογα με το αν παραμένει σταθερό ή όχι το μέγεθος του ανευρύσματος, ο ιατρός θα καθορίσει τη συχνότητα των ελέγχων. Παράλληλα, ο ιατρός θα ελέγξει τους παράγοντες που επηρεάζουν το ανεύρυσμα, όπως είναι η υπέρταση ή οι τιμές της χοληστερίνης.

    Στην περίπτωση που το μέγεθος του ανευρύσματος ξεπερνά τα 5-5,5 εκατοστά στην ανιούσα αορτή ή το αορτικό τόξο ή τα 6-6,5 εκατοστά στην κατιούσα αορτή, ο ιατρός συνήθως συστήνει τη χειρουργική αντιμετώπιση. Εξαίρεση αποτελούν ασθενείς με σύνδρομο Marfan -με ασθένειες συνδετικού ιστού ή ενίοτε η δίφυλλη αορτική βαλβίδα ειδικά αν ανεπαρκεί σοβαρά-, στους οποίους ο ιατρός μπορεί να συστήσει τη χειρουργική αντιμετώπιση μικρότερων ανευρυσμάτων.

    Αντιμετώπιση του ανευρύσματος

    Έχουμε ήδη αναφέρει τις δύο επιλογές για την αντιμετώπιση του ανευρύσματος: α. τη συντηρητική αγωγή και β. τη χειρουργική αντιμετώπιση. Ο ιατρός θα επιλέξει μία από τις δύο, ανάλογα με το μέγεθος του ανευρύσματος και το ρυθμό ανάπτυξής του.

    Συντηρητική αγωγή
    Στην περίπτωση αυτή, ο ιατρός συστήνει την παρακολούθηση σε τακτικά χρονικά διαστήματα, ώστε να διασφαλίσει ότι το ανεύρυσμα δεν αναπτύσσεται περαιτέρω, ενώ παράλληλα θα ελέγχει παράγοντες κινδύνου που πιθανώς να συμβάλλουν αρνητικά σε αυτό. Ο απεικονιστικός έλεγχος που διενεργείται μπορεί να περιλαμβάνει ηχοκαρδιογράφημα, αξονική ή μαγνητική καρδιάς. Η συχνότητα του ελέγχου εξαρτάται από το μέγεθος και το ρυθμό ανάπτυξης του ανευρύσματος. Η αρτηριακή πίεση θα πρέπει να είναι μικρότερη από 130/90 και η χρήση προϊόντων καπνού δεν συστήνεται.

    Χειρουργική αντιμετώπιση
    Στην περίπτωση που το μέγεθος του ανευρύσματος κυμαίνεται από 5-6,5 εκατοστά (ανάλογα από την εντόπισή του), συστήνεται η χειρουργική αντιμετώπιση. Αν όμως ο ασθενής πάσχει από σύνδρομο Marfan, ή έχει δίφυλλη αορτικής βαλβίδας κ.ά., ο ιατρός μπορεί να συστήσει το χειρουργείο ακόμη κι αν το μέγεθος του ανευρύσματος είναι μικρότερο. Σε ορισμένους ασθενείς πραγματοποιούνται συνδυασμένες επεμβάσεις με τις οποίες αντιμετωπίζονται κι άλλα προβλήματα της καρδιάς.


    πηγή: http://www.onasseio.gr
    Διαβάστε περισσότερα
  • 29/03/2018 0 Σχόλια
    ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ
    Η πνευμονική βαλβίδα βρίσκεται στη δεξιά κοιλία και την αρτηρία που μεταφέρει το αίμα στους πνεύμονες (πνευμονική αρτηρία). Το αίμα μεταφέρεται προς τους πνεύμονες για να εμπλουτιστεί με οξυγόνο και να το μεταφέρει στο υπόλοιπο σώμα. Οι παθήσεις της πνευμονικής βαλβίδας εμποδίζουν τη ροή του αίματος από την καρδιά προς τους πνεύμονες.

    Η πνευμονική βαλβίδα μπορεί να παρουσιάζει στένωση, ανεπάρκεια ή ατρησία. Οι παθήσεις της πνευμονικής βαλβίδας είναι σε μεγάλο βαθμό συγγενείς ανωμαλίες που υπάρχουν στα άτομα από τη γέννησή τους.

    Στένωση πνευμονικής βαλβίδας

    Η πνευμονική βαλβίδα που παρουσιάζει στένωση, εμποδίζει την κατάλληλη ποσότητα αίματος να περάσει προς τους πνεύμονες, που συνήθως είναι συγγενής ανωμαλία. Ως επίκτητη πάθηση εμφανίζεται σε ενήλικες ασθενείς ως επιπλοκή άλλης πάθησης. Η στένωση μπορεί να διακρίνεται σε μικρή, μεσαίου ή μεγάλου βαθμού και συχνά απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπισή της με πολύ καλά αποτελέσματα.

    Η εκδήλωση των συμπτωμάτων εξαρτάται από τη σοβαρότητα της στένωσης. Άτομα με μικρή στένωση μπορεί να μην έχουν συμπτώματα, ενώ με μεγαλύτερου βαθμού στένωση μπορεί να παρουσιάζουν τα εξής συμπτώματα:

    ● Φύσημα
    ● Δύσπνοια
    ● Στηθάγχη
    ● Λιποθυμία (συγκοπτικό επεισόδιο)
    ● Κόπωση

    Αιτίες εμφάνισης

    Όπως είδαμε ήδη, η στένωση της πνευμονικής βαλβίδας αποτελεί συνήθως μια συγγενή ανωμαλία της καρδιάς. Η πνευμονική βαλβίδα αποτελείται από τρεις πτυχές που σε κάθε χτύπο της καρδιάς ανοίγουν προς την κατεύθυνση της κυκλοφορίας του αίματος και επιτρέπουν την ομαλή ροή του προς τους πνεύμονες. Όμως, όταν υπάρχει στένωση, μία ή περισσότερες πτυχές μπορεί να είναι ελαττωματικές ή παχείς ή ενοποιημένες. Τότε, η βαλβίδα δεν ανοίγει κανονικά, εμποδίζοντας τη ροή του αίματος.

    Επίσης, η στένωση της πνευμονικής αρτηρίας μπορεί να οφείλεται σε όγκους ή σε εκδήλωση ρευματικού πυρετού ή στο σύνδρομο Noonan.

    Επιπλοκές

    Η σοβαρού βαθμού στένωση της πνευμονικής βαλβίδας παρουσιάζει τις εξής επιπλοκές:

    ● Λοίμωξη. Οι άνθρωποι που έχουν στένωση της πνευμονικής βαλβίδας παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ενδοκαρδίτιδας.
    Υπερτροφία της δεξιάς κοιλίας. Λόγω της στένωσης, η δεξιά κοιλία εργάζεται εντατικότερα κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνεται ο όγκος της δεξιάς κοιλίας και τα τοιχώματα να σκληραίνουν.
    Καρδιακή Ανεπάρκεια
    Αρρυθμία. Πολύ συχνό σύμπτωμα σε ανθρώπους με ανεπάρκεια της πνευμονικής βαλβίδας.

    Θεραπεία

    Ο βαθμός στένωσης μετράται βάσει της διαφοράς πίεσης ανάμεσα της δεξιάς κοιλίας και της πνευμονικής αρτηρίας. Συνήθως επεμβατικά αντιμετωπίζονται οι σοβαρότερες περιπτώσεις. Ανάλογα με το βαθμό στένωσης επιλέγεται η βαλβιδοπλαστική με μπαλόνι ή η χειρουργική αντιμετώπιση.

    Βαλβιδοπλαστική με μπαλόνι

    Η τεχνική αυτή πραγματοποιείται στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο. Ο επεμβατικός καρδιολόγος εισάγει τον καθετήρα από το πόδι. Όταν ο καθετήρας φθάσει στη πνευμονική βαλβίδα, ο ιατρός φουσκώνει το μπαλόνι που βρίσκεται στην άκρη του καθετήρα και ανοίγει τη βαλβίδα. Στη συνέχεια, αφαιρείται ο καθετήρας. Πιθανή επιπλοκή είναι η παλίνδρομη κίνηση του αίματος από την πνευμονική βαλβίδα.

    Χειρουργική αντιμετώπιση

    Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός είτε διορθώνει τη βαλβίδα είτε την αντικαθιστά με τεχνητή βαλβίδα. Αν υπάρχουν κι άλλες συγγενείς ανωμαλίες, ο χειρουργός μπορεί να αποκαταστήσει κι αυτές.

    Οδηγίες για τον ασθενή

    Προληπτική λήψη αντιβιοτικών

    Οι ασθενείς με στένωση της πνευμονικής βαλβίδας δεν κρίνεται απαραίτητο να λαμβάνουν αντιβίωση πριν από κάθε επεμβατική, οδοντιατρική ή άλλη χειρουργική πράξη. Αν έχετε κάνει επέμβαση αντικατάστασης της πνευμονικής βαλβίδας, θα πρέπει να λαμβάνετε προληπτικά αγωγή με αντιβίωση.

    Γενικότερα, οι ασθενείς που βρίσκονται σε κίνδυνο να εμφανίσουν ενδοκαρδίτιδα όπως εκείνοι που πάσχουν από άλλα καρδιακά νοσήματα ή που έχουν τεχνητές βαλβίδες ή που έχουν κάνει επέμβαση επιδιόρθωσης βαλβίδας με τη χρήση προσθετικών υλικών θα πρέπει να λαμβάνουν προληπτικά αντιβίωση σε περίπτωση οδοντιατρικής ή άλλης χειρουργικής πράξης.

    Τρόπος ζωής

    ● Διακοπή καπνίσματος
    ● Ακολουθήστε υγιεινή διατροφή. Θα πρέπει να αποφεύγετε την κατανάλωση αλατιού και λιπαρών τροφών. Προτιμήστε φρούτα, λαχανικά, ψάρια, γαλακτοκομικά με χαμηλά λιπαρά & δημητριακά ολικής άλεσης.
    ● Διατηρήστε το ιδανικό βάρος
    ● Ασκηθείτε αφού πρώτα λάβετε τις κατάλληλες οδηγίες από τον ιατρό σας.

    Να θυμάστε ότι θα πρέπει να επισκέπτεστε τακτικά τον ιατρό σας.

    Στένωση πνευμονικής βαλβίδας και εγκυμοσύνη

    Οι γυναίκες που πάσχουν από μικρού ή μέτριου βαθμού στένωση της πνευμονικής βαλβίδας συνήθως δεν έχουν πρόβλημα στην εγκυμοσύνη. Οι γυναίκες με σοβαρού βαθμού στένωση εμφανίζουν μεγάλη πιθανότητα εμφάνισης επιπλοκών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία του καρδιολόγου και του γυναικολόγου σας.


    Ατρησία πνευμονικής βαλβίδας

    Η ατρησία της πνευμονικής βαλβίδας είναι συγγενές νόσημα. Η πνευμονική βαλβίδα δεν έχει σχηματιστεί σωστά αφού ιστός καλύπτει το άνοιγμα της βαλβίδας και δεν επιτρέπει την κυκλοφορία του αίματος. Ποσότητα αίματος φθάνει στους πνεύμονες μέσω άλλων φυσικών οδών που υπάρχουν στο ανθρώπινο σώμα κατά τη διάρκεια της κυοφορίας και κλείνουν λίγο μετά τη γέννηση. Τα βρέφη που πάσχουν από πνευμονική ατρησία διακρίνονται από το χρώμα τους που έχει μπλε απόχρωση (κυάνωση) καθώς το σώμα δεν λαμβάνει επαρκώς οξυγονωμένη ποσότητα αίματος. Δεν υπάρχει γνωστή αιτία δημιουργίας της ατρησίας. Μόλις αντιληφθείτε το
    πρόβλημα, θα πρέπει να απευθυνθείτε σε Παιδοκαρδιολόγο.

    Συμπτώματα

    Αν ένα βρέφος πάσχει από πνευμονική ατρησία, τα συμπτώματα θα γίνουν γρήγορα αντιληπτά. Το παιδί μπορεί να εμφανίσει:

    ● Κυάνωση
    ● Γρήγορη αναπνοή ή δύσπνοια
    ● Κόπωση
    ● Δυσκολία στην πρόσληψη τροφής
    ● Χλωμάδα

    Παράγοντες κινδύνου

    Όπως είδαμε δεν είναι γνωστή η αιτία για τη δημιουργία της ατρησίας. Όμως, υπάρχουν παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τις πιθανότητες ένα παιδί να γεννηθεί με συγγενές νόσημα, όπως:

    ● Η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών και το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης,
    ● Η μητέρα να πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη που είναι αρρύθμιστος
    ● Η μητέρα να έχει νοσήσει από ερυθρά ή άλλο νόσημα στους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης
    ● Η μητέρα να πάσχει από ερυθυματώδη λύκο
    ● Ένας από τους γονείς να πάσχει από συγγενές καρδιακό νόσημα
    ● Η χρήση ορισμένων φαρμακευτικών σκευασμάτων από τη μητέρα κατά τη διάρκεια της Εγκυμοσύνης

    Επιπλοκές

    Η ατρησία της πνευμονικής –αν δεν αντιμετωπιστεί– είναι μοιραία για το παιδί. Επίσης, οι ασθενείς με ατρησία κινδυνεύουν από ενδοκαρδίτιδα.

    Θεραπεία

    Η θεραπευτική προσέγγιση εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης της υγείας του παιδιού. Αρχικά μπορεί να δοθεί ενδοφλέβια αγωγή με προσταγλαδίνη που εμποδίζει το κλείσιμο του αρτηριακού πόρου, ώστε οι ιατροί να έχουν περισσότερο χρόνο να μελετήσουν τις επεμβατικές ή χειρουργικές επιλογές που υπάρχουν.

    Επεμβατικές Καρδιολογικές Πράξεις

    Η ατρησία της πνευμονικής μπορεί να αντιμετωπιστεί επεμβατικά στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο.

    Ablation & βαλβιδοπλαστική. Στην περίπτωση που οι πτυχές της βαλβίδας είναι ενοποιημένες, ο ιατρός μπορεί να κάνει ablation –να εφαρμόσει υψίσυχνο ρεύμα- ή να χρησιμοποιήσει σύρμα για να δημιουργήσει μικρή οπή στο κέντρο της βαλβίδας και στη συνέχεια με τη χρήση μπαλονιού να ανοίξει την πνευμονική βαλβίδα.

    Κολπική διαφραγματοστομία με μπαλόνι. Με τη χρήση του μπαλονιού μεγαλώνει η οπή (ωοειδές τρήμα) στο τοίχωμα μεταξύ των δύο άνω θαλάμων της καρδιάς. Το ωοειδές τρήμα κανονικά κλείνει μετά τη γέννηση. Αν επέμβουμε στο ωοειδές τρήμα, αυξάνεται ο όγκος αίματος που φθάνει στους πνεύμονες.


    Τοποθέτηση πρόθεσης (στεντ). Υπάρχει επίσης η δυνατότητα τοποθέτησης πρόθεσης στο σημείο συνάντησης της αορτής και της πνευμονικής αρτηρίας (αρτηριακός πόρος). Ο αρτηριακός πόρος όπως και το ωοειδές τρήμα κλείνει μετά τη γέννηση.

    Καρδιοχειρουργική Αντιμετώπιση

    Ένα παιδί που πάσχει από ατρησία της πνευμονικής μπορεί να υποβληθεί σε σειρά επεμβάσεων που μπορεί να είναι:

    Shunting (Δημιουργία επικοινωνίας – μετάφραση). Δημιουργείται παράκαμψη από την αορτή προς τις πνευμονικές αρτηρίες, η οποία επιτρέπει την κυκλοφορία ικανοποιητικής ποσότητας αίματος προς τους πνεύμονες.

    Επέμβαση Glenn. Μία από τις φλέβες μέσω της οποίας το αίμα φθάνει στην καρδιά, συνδέεται με την πνευμονική αρτηρία. Μία άλλη φλέβα εξακολουθεί και παροχετεύει αίμα στη δεξιά κοιλία, η οποία στη συνέχεια το προωθεί προς την πνευμονική αρτηρία. Με την επέμβαση Glenn, δίνεται η δυνατότητα στη δεξιά κοιλία να μεγαλώσει σε μέγεθος.

    Επέμβαση Fontan. Με την επέμβαση αυτή δίνεται η δυνατότητα στην κυκλοφορία του αίματος να κατευθυνθεί απευθείας στην πνευμονική αρτηρία.

    Μεταμόσχευση καρδιάς. Η μεταμόσχευση καρδιάς προσφέρει λύση στην περίπτωση που δεν είναι δυνατή η επιδιόρθωση.

    Οδηγίες για τον ασθενή

    Όταν θα βρίσκεστε στο σπίτι σας, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας με τους εξής τρόπους:

    ●Λήψη τροφής. Επειδή το παιδί σας μπορεί να έχει δυσκολία στην πρόσληψη τροφής, μπορείτε να του δίνετε συχνά μικρά γεύματα.
    ● Προληπτική λήψη αντιβίωσης. Ο θεράπων ιατρός θα σας συστήσει τη λήψη αντιβίωσης ως προληπτικό μέσο πριν από οδοντιατρικές ή άλλες επεμβατικές πράξεις για την ενδοκαρδίτιδα. Επίσης, μάθετε στο παιδί σας να φροντίζει την υγιεινή των δοντιών του.
    ● Συμμετοχή στο παιχνίδια και σε δραστηριότητες. Το παιδί σας πρέπει να έχει τη δυνατότητα να παίζει και να δραστηριοποιείται όσο το επιτρέπει η κατάσταση της υγείας του. Ο παιδοκαρδιολόγος θα σας συμβουλεύσει ποιες δραστηριότητες θα ταίριαζαν καλύτερα στο παιδί σας.
    ● Ακολουθείτε πιστά το πρόγραμμα εμβολιασμού που σας συστήνει ο ιατρός σας.
    ● Τηρείτε το πρόγραμμα επισκέψεων στον ιατρό.


    πηγή: http://www.onasseio.gr
    Διαβάστε περισσότερα
  • 29/03/2018 0 Σχόλια
    ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΜΙΤΡΟΕΙΔΟΥΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ
    Η μιτροειδής βαλβίδα βρίσκεται ανάμεσα στην αριστερή κοιλία και στον αριστερό κόλπο. Η μιτροειδής βαλβίδα μπορεί να πάσχει από ανεπάρκεια ή από στένωση.

    Ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδας. Στην περίπτωση αυτή, οι πτυχές της βαλβίδας δεν κλείνουν σωστά, με αποτέλεσμα την παλίνδρομη κίνηση του αίματος προς τον αριστερό κόλπο της καρδιάς. Η πιο συνήθης αιτία του φαινομένου αυτού είναι η πρόπτωση της μιτροειδούς βαλβίδας. Αν υπάρχει πρόπτωση, οι πτυχές της βαλβίδας υποχωρούν προς τον αριστερό κόλπο, καθώς η καρδιά συσπάται.

    Η αντιμετώπιση του προβλήματος εξαρτάται από το βαθμό ανεπάρκειας, αν η κατάσταση είναι σταθερή ή εξελίσσεται και αν υπάρχουν συμπτώματα. Σε μεγάλου βαθμού ανεπάρκεια απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση. Αν δεν υπάρξει σωστή αντιμετώπιση, μπορεί να δημιουργηθεί καρδιακή ανεπάρκεια ή αρρυθμία. Ακόμη και οι ασυμπτωματικοί ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται συστηματικά από τον καρδιολόγο τους.

    Εμφανίζονται συμπτώματα όπως:

    ● Φύσημα
    ● Δύσπνοια, κόπωση, περιοδικά ή κατά την προσπάθεια
    ● Κόπωση ειδικά κατά την προσπάθεια
    ● Αρρυθμία
    ● Οίδημα στα πόδια ή στις αρθρώσεις (αστραγάλους)

    Αιτίες της ανεπάρκειας της μιτροειδούς βαλβίδας

    Οι αιτίες της ανεπάρκειας της βαλβίδας μπορεί να είναι:

    ● Πρόπτωση της μιτροειδούς βαλβίδας
    ● Ελαττωματικές χορδές της μιτροειδούς βαλίδας. Οι χορδές κρατούν τις πτυχές της βαλβίδας πάνω στην καρδιά. Αν οι χορδές παρουσιάζουν ελαττωματική λειτουργία ή ρήξη τότε δημιουργείται διαρροή αίματος.
    ● Ρευματικός πυρετός
    ● Ενδοκαρδίτιδα. Πρόκειται για λοίμωξη του ενδοκαρδίου.
    ● Εμφραγμα του μυοκαρδίου. Πιθανή νέκρωση του σημείου της καρδιάς όπου στηρίζεται ο μηχανισμός που κινεί τη βαλβίδα επηρεάζει τη λειτουργία της μιτροειδούς βαλβίδας.
    ● Καρδιομυοπάθεια. Άλλη μία πάθηση που μπορεί να επηρεάσει το μυ της καρδιάς στο σημείο όπου στηρίζεται η βαλβίδα.
    ● Τραύμα, π.χ. από τροχαίο ατύχημα.

    Αντιμετώπιση της ανεπάρκειας της μιτροειδούς βαλβίδας

    Η θεραπεία της ανεπαρκούς μιτροειδούς βαλβίδας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ανεπάρκειας και την έκταση και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Ασθενείς με μικρού βαθμού ανεπάρκεια θα πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά σε χρονικά διαστήματα που θα καθορίσει ο θεράπων ιατρός.

    Φαρμακευτική αγωγή

    Το πρόβλημα της ανεπαρκούς μιτροειδούς βαλβίδας δεν αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά. Αντιμετωπίζονται συμπτώματα όπως το οίδημα με τη χορήγηση διουρητικών ή η κολπική μαρμαρυγή με τη χορήγηση αντιπηκτικών φαρμάκων. Επίσης, φαρμακευτικά αλλά και με την κατάλληλη δίαιτα αντιμετωπίζεται η υπέρταση που επιδεινώνει την ανεπάρκεια.

    Χειρουργική αντιμετώπιση

    Χειρουργικά η ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδας μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιδιόρθωση ή με αντικατάσταση.

    Επιδιόρθωση της μιτροειδούς βαλβίδας

    Η επέμβαση της επιδιόρθωσης επιτρέπει τη διατήρηση της βαλβίδας του ασθενή. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο χειρουργός επανασυνδέει τις πτυχές της βαλβίδας ή αφαιρεί ιστό από τη βαλβίδα ή τοποθετεί τεχνητές χορδές, έτσι ώστε οι πτυχές να κλείνουν σωστά. Συχνά, τοποθετείται ένας δακτύλιος από συνθετικό υλικό γύρο από την επιδιορθωθείσα βαλβίδα, προκειμένου να συμβάλει στη στήριξη της επιδιόρθωσης της βαλβίδας.

    Αντικατάσταση της μιτροειδούς βαλβίδας

    Η βαλβίδα του ασθενούς αντικαθίσταται από μηχανική ή βιολογική (βιοπροσθετική βαλβίδα). Οι μεταλλικές βαλβίδες έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, όμως η χρήση τους προϋποθέτει τη λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων από τον ασθενή εφ’ όρου ζωής. Οι βιολογικές βαλβίδες μπορεί να είναι χοιρινές/βόειες, έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής, αλλά δεν απαιτείται αντιπηκτική αγωγή.

    Στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας. Όταν υπάρχει στένωση της βαλβίδας, οι πτυχές της βαλβίδας έχουν παχύνει ή σκληρύνει και δεν κλείνουν καλά. Κατά συνέπεια, η ποσότητα αίματος που κυκλοφορεί από την αριστερή κοιλία προς τον αριστερό κόλπο είναι μειωμένη με αποτέλεσμα ο ασθενής να εμφανίζει -ανάμεσα στ’ άλλα- δύσπνοια και κόπωση. Αυτό γιατί η στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας επηρεάζει και τη λειτουργία των πνευμόνων, αφού η αυξημένη πίεση της καρδιάς, επηρεάζει τους πνεύμονες κι έτσι αυξάνεται η κατακράτηση υγρών και η δύσπνοια. Κύρια αιτία της στένωσης της μιτροειδούς βαλβίδας είναι ο ρευματικός πυρετός.

    Τα συμπτώματα που εμφανίζονται όταν υπάρχει Στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας είναι:

    ● Δύσπνοια κατά την άσκηση ή όταν ο ασθενής ξαπλώνει
    ● Κόπωση, ιδιαίτερα όταν υπάρχει αυξημένη σωματική δραστηριότητα
    ● Οίδημα στα πόδια
    ● Ζαλάδα ή λιποθυμία (συγκοπτικά επεισόδια)
    ● Αρρυθμία
    ● Φύσημα
    ● Κατακράτηση υγρών στους πνεύμονες
    ● Έντονος βήχας
    ● Στηθάγχη ή βάρος στο στήθος
    ● Δυνατός πονοκέφαλος ή συμπτώματα αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου

    Η εικόνα των συμπτωμάτων μπορεί να διαφοροποιείται όποτε αυξάνει ο καρδιακός ρυθμός, όπως κατά τη διάρκεια αυξημένης σωματικής δραστηριότητας. Μπορεί να παρατηρηθεί αρρυθμία. Επιβάρυνση μπορεί να επιφέρει μία λοίμωξη, π.χ. ίωση ή και μία εγκυμοσύνη.

    Αιτίες στένωσης της μιτροειδούς βαλβίδας

    ● Ρευματικός πυρετός
    ● Ασβεστοποίηση της βαλβίδας. Με την πάροδο της ηλικίας, ασβεστοποιείται ο δακτύλιος γύρω από τη μιτροειδή βαλβίδα που μπορεί να οδηγήσει σε στένωση.
    ● Συγγενής καρδιοπάθεια. Υπάρχουν παιδιά που γεννιούνται με στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας.
    ● Άλλες αιτίες, π.χ. Αυτοάνοσα νοσήματα, όπως ο λύκος.


    Επιπλοκές

    Αν δεν αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της στένωσης, μπορεί να εμφανιστούν οι παρακάτω επιπλοκές:

    ● Πνευμονική Υπέρταση
    ● Καρδιακή Ανεπάρκεια
    ● Διάταση της Καρδιάς
    ● Κολπική Μαρμαρυγή
    ● Θρόμβοι
    ● Πνευμονικό Οίδημα

    Αντιμετώπιση της στένωσης της μιτροειδούς βαλβίδας

    Αν δεν υπάρχουν έντονα συμπτώματα, ο ιατρός μπορεί να σας συστήσει να περιμένετε με τακτική παρακολούθηση σε χρονικά διαστήματα που θα καθορίσει ο θεράπων ιατρός.

    Φαρμακευτική αγωγή

    Το πρόβλημα στένωσης της μιτροειδούς βαλβίδας δεν αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά. Όμως κάποια φάρμακα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Τα φάρμακα αυτά είναι:

    -Διουρητικά
    -Αντιπηκτικά
    -β αναστολείς
    -Αντιαρρυθμικά

    Χειρουργική αντιμετώπιση

    Χειρουργικά μπορεί να γίνει διόρθωση (βαλβιδοπλαστική) ή αντικατάσταση της μιτροειδούς βαλβίδας για να αντιμετωπιστεί η στένωση.

    Βαλβιδοπλαστική

    Κατά την επέμβαση αυτή, ο χειρουργός αφαιρεί τις ασβεστώσεις αλλά και ιστό που έχει υποστεί βλάβες και αποκαθιστά τη φυσιολογική λειτουργία της βαλβίδας.

    Αντικατάσταση της μιτροειδούς βαλβίδας

    Η βαλβίδα του ασθενούς αντικαθίσταται από μηχανική ή βιολογική (βιοπροσθετική βαλβίδα). Οι μεταλλικές βαλβίδες έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής, όμως η χρήση τους προϋποθέτει τη λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων από τον ασθενή εφ’ όρου ζωής. Οι βιολογικές βαλβίδες μπορεί να είναι χοιρινές/βόειες, έχουν περιορισμένη διάρκεια ζωής αλλά δεν απαιτείται αντιπηκτική αγωγή.


    Αλλη μη χειρουργική τεχνική (Σύνδεση)

    Βαλβιδοπλαστική με μπαλόνι

    Η τεχνική αυτή πραγματοποιείται στο Αιμοδυναμικό Εργαστήριο. Ο επεμβατικός καρδιολόγος εισάγει τον καθετήρα από το πόδι. Όταν ο καθετήρας φθάσει στη μιτροειδή βαλβίδα, ο ιατρός φουσκώνει το μπαλόνι που βρίσκεται στην άκρη του καθετήρα και ανοίγει τη βαλβίδα. Στη συνέχεια, αφαιρείται ο καθετήρας.

    Για κάποιους ασθενείς, η τεχνική αυτή παρουσιάζει τα ίδια αποτελέσματα όπως και η χειρουργική επέμβαση. Όμως, δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί σε όλους τους ασθενείς. Επομένως, θα συζητήσετε με τον ιατρό σας την ενδεδειγμένη για εσάς μέθοδο.

    Αν πάσχετε από στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας, ακολουθήστε τις παρακάτω οδηγίες:

    ● Φροντίστε τα δόντια σας. Πλένετε τα δόντια σας τακτικά και χρησιμοποιήστε οδοντικό νήμα
    ● Αποφύγετε την κατανάλωση του αλατιού
    ● Διατηρήστε το ιδανικό βάρος
    ● Περιορίστε την κατανάλωση καφέ
    ● Περιορίστε την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών
    ● Ασκηθείτε

    Να θυμάστε ότι θα πρέπει να επισκέπτεστε τακτικά τον ιατρό σας.

    Στένωση μιτροειδούς βαλβίδας και εγκυμοσύνη

    Αν είστε γυναίκα με στένωση της μιτροειδούς βαλβίδας και σκέφτεστε να αποκτήσετε παιδί, θα πρέπει να συμβουλευθείτε οπωσδήποτε τον ιατρό σας, καθώς ο βαθμός στένωσης θα καθορίσει αν υπάρχουν εφεδρείες ώστε να ανταπεξέλθει η καρδιά σας στην εγκυμοσύνη και τον τοκετό. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά τον τοκετό, αλλά και στη λοχεία θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία του καρδιολόγου και του γυναικολόγου σας.

    πηγή: http://www.onasseio.gr
    Διαβάστε περισσότερα
  • 29/03/2018 0 Σχόλια
    ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΙΓΛΩΧΙΝΑΣ ΒΑΛΒΙΔΑΣ
    Σε αυτές τις καρδιοπάθειες η τριγλώχινα βαλβίδα που βρίσκεται δεξιά στην καρδιά μεταξύ δεξιού κόλπου και δεξιάς κοιλίας δεν λειτουργεί, δηλαδή δεν ανοίγει ή δεν κλείνει σωστά ή δεν έχει αναπτυχθεί όπως θα έπρεπε και έτσι το αίμα δεν μπορεί να περάσει από το δεξιό κόλπο στην δεξιά κοιλία και να προωθηθεί στους πνεύμονες. Για να γίνουν κατανοητές οι παθήσεις της τριγλώχινας πρέπει αρχικά να αποκτήσουμε τη γνώση
    της λειτουργίας της φυσιολογικής καρδιάς.

    Η φυσιολογική καρδιά είναι μία αντλία φτιαγμένη από μυϊκό ιστό, που λειτουργεί εντατικά και συνεχώς. Έχει περίπου τις διαστάσεις μίας ανθρώπινης γροθιάς. Η καρδιά χωρίζεται σε τέσσερις κοιλότητες. Το επάνω τμήμα της καρδιάς χωρίζεται σε δύο κοιλότητες, τους κόλπους, ενώ το κάτω τμήμα σε άλλες δύο, τις κοιλίες. Το αίμα ρέει – προωθείται στο εσωτερικό της καρδιάς από τους κόλπους στις κοιλίες και από εκεί στα αγγεία. Οι βαλβίδες ανοίγουν και κλείνουν για να επιτρέψουν στο αίμα να κινείται προς μία μόνο κατεύθυνση.


    Φυσιολογική καρδιά

    Μπλε είναι το φλεβικό μη οξυγονωμένο, κόκκινο το
    αρτηριακό οξυγονωμένο αίμα. Τα βέλη δείχνουν τη ροή του αίματος. Το φλεβικό (μπλε) αίμα ρέει από τις
    δύο μεγάλες φλέβες (την άνω και κάτω κοίλη φλέβα) προς το δεξιό κόλπο και από το δεξιό κόλπο προς
    τη δεξιά κοιλία. Μεταξύ δεξιάς κοιλίας και δεξιού κόλπου, βρίσκεται η τριγλώχινα βαλβίδα. Η δεξιά
    κοιλία συστέλλεται και προωθεί το αίμα προς την πνευμονική αρτηρία μέσω της πνευμονικής βαλβίδας. Στους πνεύμονες ανταλλάσσεται οξυγόνο και διοξείδιο και το οξυγονωμένο (κόκκινο) αίμα επιστρέφει στην καρδιά-στον αριστερό κόλπο. Από τον αριστερό κόλπο μέσω της μιτροειδούς βαλβίδας ρέει προς την αριστερή κοιλία. Η αριστερή κοιλία προωθεί το πλούσιο σε οξυγόνο αίμα μέσω της αορτικής βαλβίδας στην αορτή. Η αορτή διοχετεύει το αίμα σε όλο το σώμα.

    Η σωστή λειτουργία της τριγλώχινας βαλβίδας είναι ιδιαίτερα σημαντική. Όλες οι παθήσεις της τριγλώχινας εμποδίζουν ουσιαστικά τη ροή του αίματος από τη δεξιά κοιλία προς τη πνευμονική, δηλαδή του μπλε αίματος προς τους πνεύμονες, εκεί που πρέπει να οξυγονωθεί. Οι παθήσεις τις τριγλώχινας διακρίνονται σε 4 μεγάλες ομάδες:

    Ανεπάρκεια τριγλώχινας βαλβίδας. Όταν υπάρχει ανεπάρκεια της τριγλώχινας βαλβίδας, τότε η βαλβίδα δεν κλείνει καλά, ποσότητα αίματος επιστρέφει -παλινδρομεί από τη δεξιά κοιλία προς το δεξιό κόλπο.

    Στένωση τριγλώχινας βαλβίδας. Στην περίπτωση αυτή η βαλβίδα που παρουσιάζει στένωση, δηλαδή δεν ανοίγει καλά ή ακόμα και όταν έχει μικρότερο μέγεθος δεν επιτρέπει την απρόσκοπτη ροή του αίματος από το δεξιό κόλπο προς τη δεξιά κοιλία, μικρότερη ποσότητα αίματος από το κανονικό, περνά από το δεξιό κόλπο στη δεξιά κοιλία.

    Ατρησία τριγλώχινας βαλβίδας. Η τριγλώχινα βαλβίδα δεν έχει σχηματιστεί κανονικά και εμποδίζει την ομαλή ροή του αίματος. Η ατρησία της τριγλώχινας βαλβίδας αποτελεί συγγενές νόσημα και την περιγράφουμε ξεχωριστά.

    Η Ανωμαλία του Ebstein, αποτελεί επίσης συγγενές νόσημα. Η βαλβίδα δεν έχει τη σωστή κατασκευή και βρίσκεται σε χαμηλότερη από την κανονική θέση, ως αποτέλεσμα να παρουσιάζεται παλινδρόμηση του αίματος προς τη δεξιά κοιλία όπως και με την περίπτωση της βαλβίδας που παρουσιάζει ανεπάρκεια.

    Ανεπάρκεια τριγλώχινας βαλβίδας

    Όταν υπάρχει ανεπάρκεια της τριγλώχινας βαλβίδας, τότε η βαλβίδα δεν κλείνει καλά και μια ποσότητα αίματος που θα έπρεπε να προωθηθεί προς τους πνεύμονες παλινδρομεί από τη δεξιά κοιλία στο δεξιό κόλπο. Κάποιοι ασθενείς έχουν γεννηθεί με ανεπάρκεια της τριγλώχινας βαλβίδας ενώ κάποιοι άλλοι την απέκτησαν στην πορεία της ζωής τους. Η παλινδρόμηση του αίματος έχει δύο συνέπειες:

    Α. Περισσότερο αίμα να συσσωρεύεται στο δεξιό κόλπο και
    Β. Μικρότερη ποσότητα να προωθείται προς του πνεύμονες

    Μικρές ανεπάρκειες τριγλώχινας δεν δίνουν συμπτώματα και οι ασθενείς χρειάζονται παρακολούθηση με κλινική εξέταση, υπέρηχο, ακτινογραφία, Χόλτερ ρυθμού και σπάνια μαγνητική τομογραφία. Τα συμπτώματα που εμφανίζονται συνήθως σε ασθενείς με μεγάλου βαθμού ανεπάρκεια συνδέονται με την αυξημένη ποσότητα αίματος στους κόλπους και τη μικρότερη που θα προωθηθεί προς τους πνεύμονες. Αφού λοιπόν έχουμε περισσότερο αίμα στους κόλπους θα έχουμε:

    -Διόγκωση στο ήπαρ
    -Οίδημα στην κοιλιά, στα πόδια ή τις φλέβες
    -Αρρυθμίες

    Εφόσον μάλιστα δεν προωθείται επαρκής ποσότητα αίματος προς τους πνεύμονες θα έχουμε:

    -Διαρκώς μειούμενη ικανότητα άσκησης
    -Δύσπνοια κατά την άσκηση
    -Κόπωση


    Αίτια

    Υπάρχουν πολλές αιτίες να έχουμε ανεπάρκεια της τριγλώχινας βαλβίδας. Αυτή μπορεί να οφείλεται σε διάταση της δεξιάς κοιλίας. Η διάταση μπορεί να οφείλεται αν οι πιέσεις είναι υψηλές (φυσιολογικά 25 mmHg) όπως στην πνευμονική υπέρταση ή σε άλλες περιπτώσεις με στενώσεις στα αγγεία των πνευμόνων, όταν για κάποιο λόγο έχει αυξηθεί ο όγκος αίματος που περνά στη δεξιά κοιλία (σε μεγάλες επικοινωνίες) σε καρδιακή ανεπάρκεια, ή σε καρδιομυοπάθεια. Επίσης, μπορεί να οφείλεται σε προβλήματα λειτουργίας της αριστερής
    πλευράς της καρδιάς. Άλλες σπάνιες αιτίες ανεπάρκειας της τριγλώχινας βαλβίδας είναι:

    ● Η ανωμαλία Ebstein. Η βαλβίδα δεν έχει τη σωστή κατασκευή και βρίσκεται σε χαμηλότερη από την κανονική θέση ως αποτέλεσμα να παρουσιάζεται παλινδρόμηση του αίματος
    ● Σύνδρομο Marfan. Πρόκειται για ασθένεια του συνδετικού ιστού που μπορεί να προκαλέσει ανεπάρκεια της τριγλώχινας
    ● Ρευματικός πυρετός
    ● Λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα. Η λοίμωξη μπορεί να επηρεάσει το ενδοκάρδιο και βαλβίδες
    ● Θεραπεία με ακτινοβολίες. Η θεραπεία με ακτινοβολίες μπορεί να επηρεάσει την καρδιά και τις βαλβίδες
    ● Τραυματισμός, όπως σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος
    ● Επιπλοκές ιατρικών πράξεων. Βλάβες στην τριγλώχινα βαλβίδα είναι δυνατό να δημιουργηθούν από επιπλοκές ιατρικών πράξεων όπως η τοποθέτηση καλωδίων βηματοδότη ή απινιδωτή ή βιοψίας
    ● Ανάπτυξη όγκων στο θώρακα που επηρεάζουν την καρδιά


    Παράγοντες κινδύνου

    Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

    -Έμφραγμα μυοκαρδίου
    -Καρδιακή ανεπάρκεια
    -Πνευμονική υπέρταση
    -Συγγενείς καρδιοπάθεια
    -Λοιμώξεις όπως λοιμώδης ενδοκαρδίτιδα, ρευματικός πυρετός
    -Ακτινοβολίες

    Αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά η ανεπάρκεια της τριγλώχινας βαλβίδας, μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια ή σοβαρές αρρυθμίες, όπως η κολπική μαρμαρυγή.

    Θεραπεία

    Η θεραπεία της ανεπάρκειας της τριγλώχινας βαλβίδας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της ανεπάρκειας και τη γενεσιουργό αιτία. Καταρχήν, σε ήπια ανεπάρκεια της τριγλώχινας συστήνεται όπως προαναφέραμε η τακτική παρακολούθηση και εξετάσεις. Φαρμακευτική αγωγή μπορεί να χορηγηθεί σε περίπτωσεις όπως σε ανεπάρκεια καρδιάς, π.χ. αν ο ασθενής έχει μεγάλο συκώτι (ηπατομεγαλία) οιδήματα ή αρρυθμίες. Στόχος είναι μέσω της αντιμετώπισης των αιτιών της δημιουργίας ανεπάρκειας στην τριγλώχινα βαλβίδα να μειωθούν τα προβλήματα που δημιουργούνται εξαιτίας του προβλήματος της βαλβίδας. Όσον αφορά τη χειρουργική
    αντιμετώπιση, ο χειρουργός μπορεί να διορθώσει (βαλβιδοπλαστική) ή να αντικαταστήσει τη
    βαλβίδα.

    Αν πάσχετε από ανεπάρκεια της τριγλώχινας βαλβίδας, θα πρέπει να ακολουθείτε να λαμβάνετε σωστά και τακτικά τη φαρμακευτική σας αγωγή και να επισκέπτεστε τον ιατρό σας. Θα πρέπει να ακολουθείτε υγιεινή διατροφή και να ασκείστε ακολουθώντας τις οδηγίες του ιατρού σας.

    Ανεπάρκεια τριγλώχινας βαλβίδας και εγκυμοσύνη

    Αν είστε γυναίκα με ανεπάρκεια τριγλώχινας βαλβίδας και σκέφτεστε να αποκτήσετε παιδί, θα πρέπει να το συζητήσετε με τον ιατρό σας πριν μείνετε έγκυος. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατά τον τοκετό αλλά και στη λοχεία θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία του καρδιολόγου και του γυναικολόγου σας.


    Ατρησία Τριγλώχινας Βαλβίδας

    Η ατρησία της τριγλώχινας βαλβίδας είναι συγγενές νόσημα, δηλαδή το παιδί γεννιέται με αυτό. Υπάρχει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο που αφορά ιδιαίτερα τους γονείς των παιδιών και θα πρέπει να το διαβάσετε, εδώ θα επαναληφθούν ορισμένα.

    Όταν υπάρχει ατρησία, η τριγλώχινα βαλβίδα δεν έχει σχηματιστεί κανονικά και αντ’ αυτής υπάρχει ενιαίος ιστός που εμποδίζει την ομαλή ροή του αίματος από την καρδιά προς τους πνεύμονες. Ως αποτέλεσμα, η δεξιά κοιλία είναι μικρότερη του κανονικού (υποπλασία). Το αίμα μεταφέρεται από το δεξιό κόλπο στον αριστερό μέσω ενός ελλείμματος-μιας φυσιολογικής επικοινωνίας, οπής, που υπάρχει σε όλους μας στην ενδομήτριο ζωή -που βρίσκεται στο τοίχωμα που διαχωρίζει τους δύο κόλπους (μεσοκολπική επικοινωνία). Αν στο παιδί δεν υπάρχει μεσοκολπική επικοινωνία ή αυτή είναι ιδιαίτερα μικρή ή μη επαρκής για την ανάμειξη του αίματος, αυτή θα πρέπει να δημιουργηθεί ή να διανοιχθεί περισσότερο αμέσως μετά τη γέννηση με έναν
    καθετήρα που έχει στην άκρη του ένα μπαλονάκι.

    Σε ορισμένα βρέφη με ατρησία της τριγλώχινας υπάρχει επικοινωνία -οπή- μεταξύ των κοιλιών. Στην περίπτωση αυτή, το αίμα διοχετεύεται στους πνεύμονες μέσω της τρύπας=μεσοκοιλιακής επικοινωνίας στην υποπλαστική δεξιά κοιλία και από εκεί στην πνευμονική αρτηρία. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου εκτός της ατρησίας της τριγλώχινας, η πνευμονική βαλβίδα παρουσιάζει στένωση. Τότε η ποσότητα του αίματος που κατευθύνεται προς τους πνεύμονες θα είναι είναι μειωμένη. Αν η πνευμονική βαλβίδα είναι κανονική και το μεσοκοιλιακό έλλειμμα μεγάλο σε μέγεθος, τότε προωθείται μεγάλη ποσότητα αίματος προς τους πνεύμονες, με τον κίνδυνο να δημιουργηθεί καρδιακή ανεπάρκεια.

    Επίσης, μπορεί να υπάρχει μετάθεση ανάμεσα στην πνευμονική αρτηρία και την αορτή. Η φυσιολογική οξυγόνωση του αίματος εμποδίζεται.

    Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσει ένα παιδί με ατρησία της τριγλώχινας είναι κυάνωση, δύσπνοια και κούραση. Επίσης, η ανάπτυξη μπορεί να είναι αργή ενώ το παιδί να παίρνει δύσκολα βάρος. Κάποια παιδιά παρουσιάζουν κατακράτηση υγρών και οίδημα στην κοιλιά, στα πόδια και τους αστραγάλους. Η αντιμετώπιση της ατρησίας απαιτεί σειρά χειρουργικών επεμβάσεων.

    Τα ακριβή αίτια εμφάνισης της ατρησίας της τριγλώχινας βαλβίδας δεν είναι γνωστά όπως στις περισσότερες περιπτώσεις συγγενών ανωμαλιών. Υπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στη δημιουργία ατρησίας όπως το αν ασθενήσει η μητέρα με ερυθρά ή άλλο νόσημα κατά τη διάρκεια της κύησης, ένας από τους γονείς να πάσχει από συγγενές νόσημα, το κάπνισμα και η κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών κατά την κύηση, η μητέρα να πάσχει από ανεξέλεγκτο διαβήτη ή από ερυθυματώδη λύκο, η χρήση αντιεπιληπτικών φαρμάκων ή φαρμάκων για τη διπολική διαταραχή κατά την κύηση ή η ύπαρξη συνδρόμου Down.

    Αν δεν αντιμετωπιστεί η ατρησία της τριγλώχινας, το βρέφος παρουσιάζει υποξαιμία. Η κατάσταση αυτή είναι απειλητική για τη ζωή. Όμως ακόμη και αν αντιμετωπιστεί, μπορεί αργότερα στη ζωή να υπάρχει η πιθανότητα δημιουργίας θρόμβων, η εύκολη κόπωση κατά την άσκηση, η εμφάνιση αρρυθμιών κ.ά.

    Μέχρι σήμερα, η χειρουργική αντιμετώπιση της ατρησίας της τριγλώχινας βαλβίδας περιορίζεται σε παρεμβάσεις βελτίωσης και όχι στην αντικατάστασή της. Η χειρουργική αντιμετώπιση, που μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από ένα χειρουργεία, επιτρέπει τη σωστή οξυγόνωση του σώματος.

    Κάποια από τα χειρουργεία μπορεί να είναι παρηγορητικά καθώς δεν διορθώνουν το πρόβλημα οριστικά αλλά επιτρέπουν την αύξηση της οξυγόνωσης του αίματος. Οι επεμβάσεις αυτές αποτελούν βήματα προς την τελική επέμβαση που ποτέ όμως δεν συμπεριλαμβάνουν την πλήρη διόρθωση δηλαδή τη δημιουργία δύο κόλπων και δύο λειτουργικών κοιλιών. Ο τελικός σκοπός είναι ουσιαστικά η παράκαμψη της ατρησίας στέλνοντας το φλεβικό μπλε απευθείας στους πνεύμονες.

    Στην αντιμετώπιση της ατρησίας της τριγλώχινας θα χρειασθούν περισσότερα του ενός επεμβατικά και χειρουργικά βήματα.

    Η επέμβαση διαφραγματοστομίας που επιτρέπει περισσότερο αίμα να κυκλοφορήσει από το δεξιό στον αριστερό κόλπο.

    Η δημιουργία της αορτοπνευμονικής παράκαμψης από την αορτή προς τις πνευμονικές αρτηρίες (περισσότερο οξυγονωμένο αίμα φθάνει στους πνεύμονες). Η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται όταν το παιδί είναι μεταξύ τεσσάρων και οκτώ εβδομάδων.

    Η περίδεση της πνευμονικής αρτηρίας απαιτείται στην περίπτωση που μεγαλύτερη από το κανονικό ποσότητα αίματος ρέει από τους πνεύμονες προς την καρδιά.

    Όταν το παιδί φθάσει σε ηλικία έξι μηνών και εφόσον οι πιέσεις είναι φυσιολογικές, θα δημιουργηθεί μια σύνδεση μεταξύ της άνω κοίλης φλέβας και της πνευμονικής (Glenn shunt), αφού αφαιρεθεί η αορτοπνευμονική παράκαμψη. Με τη μέθοδο αυτή, αίμα φθάνει απευθείας στους πνεύμονες. Η επέμβαση Glenn, όπως ονομάζεται, αποτελεί τη βάση για την επέμβαση Fontan με την οποία αντιμετωπίζεται οριστικά το πρόβλημα της ατρησίας της τριγλώχινας βαλβίδας. Η επέμβαση Fontan γίνεται σε παιδιά ηλικίας τουλάχιστον δύο ετών και μεγαλύτερα. Ο χειρουργός κατευθύνει το μη οξυγονωμένο αίμα με ένα σωληνωτό μόσχευμα πλέον στην άνω κοίλη φλέβα και τελικά στην καρδιά όπου οξυγονώνεται και στη συνέχεια το αίμα αυτό
    κατευθύνεται προς τις πνευμονικές φλέβες.

    Τα άμεσα και μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα της επέμβασης αυτής είναι σε γενικές γραμμές καλά. Όμως, σε περίπτωση αποτυχίας της επέμβασης Fontan, συνιστάται μεταμόσχευση καρδιάς.

    Ο ασθενής που έχει υποβληθεί σε επέμβαση Fontan θα πρέπει να παρακολουθείται εφ’ όρου ζωής από Παιδοκαρδιολόγο ή από Καρδιολόγο ειδικευμένο στις Συγγενείς Καρδιοπάθειες. Όσον αφορά τον τρόπο ζωής, το παιδί θα πρέπει να τρέφεται σωστά. Γι’ αυτό, αν κουράζεται κατά τη λήψη τροφής, συνιστώνται μικρά και συχνά γεύματα. Ο παιδοκαρδιολόγος θα σας συστήσει τις κατάλληλες δραστηριότητες άθλησης. Γενικά, το παιδί θα πρέπει να παίζει και να δραστηριοποιείται ώστε να μην είναι μαλθακό, αλλά και στο πλαίσιο που επιτρέπει η κατάσταση της υγείας του. Ο προγραμματισμός εμβολιασμού θα πρέπει να τηρείται, όπως και οι
    προγραμματισμένες επισκέψεις στον παιδοκαρδιολόγο. Ρωτήστε τον παιδοκαρδιολόγο σας αν είναι απαραίτητη η χορήγηση αντιβιοτικής προφύλαξης σε οδοντιατρικούς χειρισμούς.

    Όταν το παιδί γίνει ενήλικας θα πρέπει να συνεχίσει να επισκέπτεται τον ιατρό του. Οι γυναίκες που ενδιαφέρονται να αποκτήσουν παιδί, θα πρέπει να συμβουλευθούν πρώτα τον ιατρό τους

    Ανωμαλία Ebstein

    Η ανωμαλία Ebstein είναι μια σπάνια μορφής συγγενής καρδιοπάθεια κατά την οποία η θέση της τριγλώχινας βαλβίδας δεν είναι σωστή καθώς βρίσκεται χαμηλότερα του κανονικού, παράλληλα οι πτυχές της δεν είναι σωστά σχηματισμένες. Η τριγλώχινα βαλβίδα λόγω της χαμηλής της θέσης ενοποιείται κατά κάποιο τρόπο με το δεξιό κόλπο, συμβάλλοντας στην αύξηση του μεγέθους του. Από την άλλη, η ελαττωματική κατασκευή των φύλλων της βαλβίδας συμβάλλει στη διαρροή του αίματος προς το δεξιό κόλπο. Η κίνηση αυτή του αίματος συντείνει στην ακόμα μεγαλύτερη αύξηση του μεγέθους του κόλπου, η οποία επηρεάζει και τη δεξιά κοιλία με
    αποτέλεσμα –αν δεν υπάρξει η σωστή αντιμετώπιση– την εμφάνιση καρδιακής ανεπάρκειας, αρρυθμιών ή σπανιότερα εγκεφαλικού επεισοδίου ή αιφνιδίου θανάτου. Χαρακτηριστικά συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσει ο ασθενής είναι: δύσπνοια κατά την άσκηση, κόπωση, αρρυθμίες, κυάνωση. Όπως και στην περίπτωση άλλων συγγενών καρδιοπαθειών, η αιτία εμφάνισης της ανωμαλίας Ebstein δεν είναι γνωστή. Οι ασθενείς που εμφανίζουν την ανωμαλία Ebstein μπορεί να εμφανίζουν επίσης επικοινωνία (οπή) στην καρδιά ή αρρυθμίες.
    Ανωμαλία Ebstein.    

    Η τριγλώχινα βαλβίδα έχει μετατοπισθεί από την αρχική της θέση (κόκκινα βέλη) και βρίσκεται πλέον (στην εικόνα) στη μεσότητα της δεξιάς κοιλίας (μπλε βέλη). Η δεξιά κοιλία, που πρέπει να προωθήσει το αίμα
    στην πνευμονική, είναι μικρή ενώ ο δεξιός κόλπος έχει πλέον λειτουργικά και το λεγόμενο κολποποιημένο τμήμα της δεξιάς κοιλίας και είναι ιδιαίτερα μεγάλος. Δεν υπάρχει πλέον σωστός βαλβιδικός
    μηχανισμός.

    Όπως γίνεται αντιληπτό, η θεραπεία της ανωμαλίας Ebstein είναι ανάλογη με τη βαρύτητα της περίπτωσης όπως και τη σημαντικότητα των συμπτωμάτων.

    Αν δεν υπάρχουν συμπτώματα ή αυτά είναι ήπια, ο Παιδοκαρδιολόγος μπορεί να συστήσει τον τακτικό έλεγχο, που μπορεί να περιλαμβάνει εκτός από την κλινική εξέταση και τη διενέργεια υπερήχου καρδιάς, εξέτασης κόπωσης και την τοποθέτηση holter

    Αν έχουν εμφανιστεί αρρυθμίες, μπορεί να δοθεί η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Ανάλογα με τις αρρυθμίες δίνονται και φάρμακα που προστατεύουν από τη δημιουργία θρόμβων. Επίσης, μπορεί να δοθούν διουρητικά αν υπάρχουν συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας.

    Ο Παιδοκαρδιολόγος θα συστήσει χειρουργείο στην περίπτωση που παρατηρείται αύξηση του μεγέθους της καρδιάς, γεγονός που επιδρά αρνητικά στη λειτουργικότητά της. Επεμβάσεις που αντιμετωπίζουν την ανωμαλία Ebstein είναι η διόρθωση ή η αντικατάσταση της τριγλώχινας βαλβίδας, η σύγκλειση μεσοκολπικής επικοινωνίας και η επέμβαση Maze που σκοπό έχει τη μείωση των αρρυθμιών.

    Στην επέμβαση διόρθωσης της τριγλώχινας βαλβίδας, ο χειρουργός μειώνει το μέγεθος του ανοίγματος της βαλβίδας χωρίς να πειράξει τις πτυχές της. Συχνά γίνεται περίδεση της βαλβίδας για σταθεροποίησή της.

    Νεότερη τεχνική διόρθωσης προσφέρει τη δυνατότητα αποκόλλησης των πτυχών της βαλβίδας και την επανακόλλησή τους.

    Στην περίπτωση που δεν μπορεί να γίνει διόρθωση της τριγλώχινας βαλβίδας, ο καρδιοχειρουργός επιλέγει την αντικατάστασή της με βιολογική ή πιο σπάνια με μηχανική βαλβίδα. Στη δεύτερη περίπτωση, ο ασθενής θα πρέπει να λαμβάνει αντιπηκτική αγωγή εφ’ όρου ζωής.

    Η επέμβαση Maze αντιμετωπίζει τις αρρυθμίες και γίνεται παράλληλα με τη διόρθωση ή αντικατάσταση της τριγλώχινας βαλβίδας. Με την επέμβαση αυτή, ο καρδιοχειρουργός κάνει σειρά μικρών τομών στο άνω μέρος της καρδιάς δημιουργώντας ένα λαβύρινθο (maze) από αυτές. Με τον τρόπο αυτό διακόπτεται η ροή του ηλεκτρικού ρεύματος στην καρδιά που δημιουργεί τις αρρυθμίες.


    πηγή: http://www.onasseio.gr
    Διαβάστε περισσότερα